بارگاه يا باركاه !

يك نفر از علما نقل مى كرد كه در ايام جوانيش مداحى از تهران به مشهد آمده بود كه روزها در مسجد گوهر شاد يا در صحن ، شعر و مديحه مى خواند، از جمله غزل معروف منسوب به حافظ را مى خواند:

اى دل غلام شاه جهان باش و شاه باش		پيوسته در حمايت لطف اله باش
قبر امام هشتم و سلطان دين رضا		از جان ببوس و بر در آن بارگاه باش

آقاى براى اين كه او را دست بيندازد، رفته بود و به او گفته بود: آقا چرا اين شعر را غلط مى خوانى ؟ بايد اين طور به خوانى :

قبر امام هشتم و سلطان دين رضا

از جان ببوس و بردر آن ، بار كاه باش

يعنى وقتى به حرم رسيدى ، همان طور كه يك بار كاه را از روى الاغ به زمين مى اندازد، تو هم فورا خودت را به زمين بينداز. از آن پس هر وقت مداح بيچاره اين شعر را مى خواند، بجاى بارگاه ، مى گفت : بار كاه و خود را به زمين مى انداخت.حماسه حسينى ، ج 1، ص 60

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: