در روز عاشورا چه بی حرمتی هایی به زنان اهل بیت(ع) شد؟

اصل وجود دختري چهار ساله براي امام حسين عليه‌السلام در منابع شيعي آمده است. در کتاب کامل بهائي نوشته علاء الدين طبري (قرن ششم هجري) قصه دختري چهار ساله که در ماجراي اسارت در خرابه شام در کنار سر بريده پدر به شهادت رسيده، آمده است. اما در مورد نام او اختلاف است.

پاسخ به دو شبهه در مورد زنان کربلا

پرسش اول: نام واقعي رقيه دختر امام حسين عليه‌السلام چيست؟ آيا اين نام (رقيه) درست است؟

اصل وجود دختري چهار ساله براي امام حسين عليه‌السلام در منابع شيعي آمده است. در کتاب کامل بهائي نوشته علاء الدين طبري (قرن ششم هجري) قصه دختري چهار ساله که در ماجراي اسارت در خرابه شام در کنار سر بريده پدر به شهادت رسيده، آمده است. اما در مورد نام او اختلاف است.

دو خطاب از امام حسين عليه السلام در کربلا در مصادر شيعي آمده که يکي از دختران حرم خود را با نام رقيه صدا زده است:

1. «يا اختاه يا ام کلثوم، و انت يا زينب و انت يا رقيه و انت يا فاطمه و انت يا رباب...»

2. «ثم نادي: يا ام کلثوم و يا سکينه و يا رقيه و يا عاتکه و يا زينب يا اهل بيتي عليکن مني السلام.»

اکثر محدثان دو دختر به نام‌هاي سکينه و فاطمه براي امام حسين‌(ع) ذکر کرده‌اند، اما علامه ابن شهر آشوب و محمد بن جرير طبري، سه دختر به نام‌هاي سکينه، فاطمه و زينب (س) را براي آن حضرت برشمرده‌اند.

در ميان محدثان قديم تنها علي بن عيسي اربلي صاحب کتاب کشف الغمه - به نقل از کمال الدين گفته است که امام حسين‌(ع) شش پسر و چهار دختر داشت ولي او نيز هنگام شمارش دخترها، سه نفر به نام‌هاي زينب، سکينه و فاطمه را نام مي‌برد و از چهارمي ذکري به ميان نمي‌آورد.

احتمال دارد که چهارمين دختر همين رقيه(ع) بوده است.

علامه حائري در کتاب معالي السبطين مي‌نويسد: بعضي مانند محمد بن طلحه شافعي و ديگران از علماي اهل تسنن و شيعه مي‌نويسند: امام حسين(ع) داراي ده فرزند- شش پسر و چهار دختر- بوده است.

سپس مي‌نويسد: دختران او عبارتند از: سکينه، فاطمه صغري، فاطمه کبري و رقيه عليه السلام.

آن‌گاه در ادامه مي‌افزايد: رقيه پنج سال يا هفت سال داشت و در شام وفات کرد. مادرش “شاه زنان“ دختر يزجرد بود.

بايد دانست که گاهي بعضي از دختران دو نام داشتند؛ مثلاً طبق قرائتي به احتمال قوي همين حضرت رقيه (س) را فاطمه صغري مي‌خواندند و شايد همين موضوع باعث غفلت از نام اصلي او شده است.

به هرحال از لحاظ تحقيقي هيچ استبعادي وجود ندارد که نام اين دختر امام حسين(ع) رقيه باشد.

پرسش دوم: برخي گمان مي‌کنند که در حوادث کربلا بعد از شهادت امام حسين(ع) طرفداران يزيد سر خانم‌ها را باز کرده، به شام برده‌ و در آن‌جا آن‌ها را تحقير کرده‌اند. آيا اين درست است؟

بي‌ترديد، بعد از شهادت امام حسين(ع) در کربلا و همچنين در مسير کوفه و شام و يا در خود شام، اهانت‌هايي به اهل بيت شده و حتي ممکن است روپوش يا مقنعه‏ اي از سر زني کشيده شده باشد.

مثلا در تاريخ آمده است که: زني از قبيله بکر‌بن‌وائل که به همراه شوهرش در سپاه عمر سعد بود، وقتي ديد که سپاهيان کوفه به خيمه‏ ها حمله کردند و حتي جامه بانوان را به غارت مي‏ برند، شمشير برداشت و فرياد برآورد. که اي آل بکر بن وائل! شما زنده‏ايد و اين‌ها دارند خيمه‏ هاي دختران رسول خدا را غارت مي‌کنند؟!

و يا حضرت زينب در خطابش به مردم کوفه مي‏فرمايد: اي واي بر شما... آيا مي‌دانيد چه دختراني را از رسول خدا در معرض ديد، در آورديد و چه حرمتي را از او دريديد و چه خوني از او ريخته‏ ايد؟!

و يا آن‌حضرت در مجلس يزيد او را مورد عتاب قرار مي‌دهد و مي‏فرمايد: اي يزيد! آيا اين انصاف است که اهل و خانواده تو در معرض نامحرم نباشند اما دختران رسول خدا به عنوان اسير از شهري به شهر ديگر برده شوند در حالي که پوشش لازم را ندارند و صورت‌هاي آنان نمايان شده...؟!

اما اين جملات نشان نمي‌دهد که خانم‌ها با سر برهنه به شام برده شده‏ اند.

عادت اهل بيت(ع) بر اين بوده که خود را در معرض ديد نامحرم قرار نمي‌دادند و هميشه از روپوش استفاده مي‌کردند که نامحرم حتي صورت آن‌ها را نبيند و آن‌چه در کربلا اتفاق افتاد مسلما اين بود که صورت بعضي از خانم‌ها معلوم شد و اين ولو حرمت شرعي نداشت اما همين کشيدن روپوش و معلوم شدن صورت، هتک به اهل بيت(ع) محسوب مي‌شده است و البته بعيد هم نيست به خاطر خبث باطني لشکر کوفه و شام، روسري يا مقنعه‏ اي از سر زني کشيده شده باشد و در آن هنگام سر او نمايان شده باشد اما اين عيب و مذمتي بر اهل بيت نيست و لو اين‌که هتک محسوب مي‌شود. به هر حال جسارت‌هايي شده است اما يقينا بدان حدّ نبوده است که براي يک زن عيب محسوب شود.

روزنامه پرتو

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: