تنها یادگار پیامبر(ص) والاترین الگوی زنان مسلمان درجهان

حضرت فاطمه (س) از کودکی رویدادهای ناگوار بسیاری را دیددشوارترین دوران همانا دردوران زندگی در شعب ابی طالب بود که سه سال بطول انجامید. این محاصره با وجود تأثیر منفی آن بر سلامتی فاطمه، پایبندی وی به دین اسلام را بیشتر نمود وهنگامیکه این محاصره به پایان رسید ناگهان مادرش خدیجه(س) زندگی را بدرود گفت و مسئولیت فاطمه در برابر پدر بیشتر شد.

درباره ولادت حضرت فاطمه (س)  روایات گوناگونی وجود دارد که بعضی ولادت این بانوی اسلام را پنچ سال قبل از بعثت پیامبر(ع) می دانند وبعضی دیگر می گویند که وی در سال ساخت خانه خدا بوسیله قریش بدنیا آمد. در آن سالی که پیامبر(ص) حجر الاسود را در جای خود در گوشه کعبه قرار داد. روایات تشیع بر این تأکید دارد که ؟آن حضرت در اول ماه جمادی چشم به جهان گشود. در عین حال علمای تشیع تقریبا اتفاق نظردارند که حضرت فاطمه در 18 سالگی چشم از جهان فرو بست اما اهل تسنن می گویند که وی 29 سال داشت.

حضرت فاطمه (س) از کودکی رویدادهای ناگوار بسیاری را دید از جمله رفتار نابه خردانه قریش با پدرش پیامبراکرم (ص) وبخصوص ستیزه گری ابا لهب و همسرش که همواره زباله های خانه خود را در برابر خانه پیامبرمی ریختند وفاطمه آنها را جمع می کرد ومکان را پاکسازی می نمود.
دشوارترین دوران همانا دردوران زندگی در شعب ابی طالب بود که سه سال بطول انجامید. این محاصره با وجود تأثیر منفی آن بر سلامتی فاطمه، پایبندی وی به دین اسلام را بیشتر نمود وهنگامیکه این محاصره به پایان رسید ناگهان مادرش خدیجه زندگی را بدرود گفت و مسئولیت فاطمه در برابر پدر بیشتر شد.

نامهای حضرتش بسیار است که برجسته ترین آنها " فاطمه" است ومقصود این است خداوند وی را از آتش دوزخ دور نگداشته است. از برجسته ترین القاب وی " زهرا " ( چون نور وی آسمان را روشن می ساخت) است و نیز صدیقه ( چون هیچگاه دروغ بر زبان نیاورد) طاهره، أم الأئمه، محدثه ( چون فرشتگان با وی سخن می گفتند ) .
وی در هشت سالگی به مدینه مهاجرت نمود. فاطمه (س) جایگاه ویژه ای نزد مسلمانان دارد و وی را بانوی هر دو جهان می دانند.

پیامبر اکرم (ع) فرمود: نیکوترین بانوان هر دو جهان چهار تن هستند: مریم وآسیه و خدیجه و فاطمه. همچنین فرمود: أی فاطمه تو نخستین کس از خانواده من هستی که ( در آن جهان) به من خواهی پیوست. نیز فرمودند: نخستین کس که وارد بهشت شود، فاطمه است.

درباره وفات حضرت فاطمه (س) اختلاف نظر وجود دارد ولی روایت صحیح تر اینکه 95 روز پس از فوت پدرش ( سوم جمادی الآخر) به لقای حق شتافت. روزی که پیامبر اکرم (ص) وفات یافت مسلمانان سرگرم تعیین جانشین برای وی شدند وبخاک سپاری وی را نادیده گرفتند اما حضرت علی (ع) این مأموریت را انجام داد و پیکر پیامبر (ص) را غسل داد وکفن نمود و آنرا در جایگاه ابدی قرار داد و پس از آن همچنانکه پیامبر (ص) به وی سفارش کرده بود اقدام به جمع آوری قرآن کرد. اما مسلمانان بازهم پیامبر و خاندان وی را نادیده گرفتند. در این میان عمر به ابو بکر گفت: ای مرد باید همه مردم باتو بیعت کنند بجز این یکی ( حضرت علی ) وخاندان او، او را نزد خود بخوان.

ابو بکر یکی از عمو زاده های عمر را بدنبال حضرت علی (ع) فرستاد. این فرستاده چند بار نزد علی (ع) آمد اما حضرت پاسخ نداد. عمر خشمگین گشت و به خالد ابن ولید وپسر عم خود دستور داد هیزم وآتشی را بردارند و به درب خانه علی (ع) و فاطمه (س) بروند. در این هنگام حضرت فاطمه پشت درب خانه نشسته بود. و از درد درگذشت پدر در رنج بود. عمر درب را کوبید وفریاد کشید ای ابن ابی طالب درب را بازکن! در این هنگام حضرت فاطمه پاسخ داد: ما را با تو کاری نیست ای عمر. عمر گفت: درب را باز کن وگرنه آنرا به آتش می کشم . فاطمه پاسخ داد: أی عمر از خداوند بترس چگونه می خواهی به خانه ام حمله کنی .. اما عمر همچنان اصرار کرد و از رفتن خودداری نمود. سپس دستور داد درب را به آتش بکشند ودرب خانه فاطمه وعلی سوزانده شد و عمر درب را فشار داد و در اینجا بود که فاطمه (ع) در برابر عمر نمایان گردید و فریاد کشید: أی پدر أی رسول خدا بفریاد من برس... عمر شمشیر در غلاف خود را به کمر حضرت فاطمه زد که دخت پیامبر فریاد کشید: أی پدر بفریاد من برس! عمر با تازیانه بر بازوی فاطمه کوبید... فاطمه بازهم فریاد زد : أی پدر بفریاد من برس..! در اینجا بود که حضرت علی (ع) بیرون آمد وبه عمر حمله نمود و وی را برزمین انداخت و خواست که عمر را بقتل برساند که فرموده پیامبر (ص) را بیاد آورد که به وی سفارش صبر کرده بود. در این میان عمر کمک طلبید ومردم آمدند از جمله پسر عم او که با تازیانه به دخت پیامبر حمله کرد که چنان وی را زد که بر اثر آن چند روز بعد جان به جان آفرین تسلیم نمود.

در تاریخ آمده است که فاطمه (س) اطلاع یافت که ابوبکر در آغاز حکومتش باغ فدک را تصاحب کرده است پس با گروهی از زنان بنی هاشم نزد ابوبکر رفت وگفت: چگونه زمینی را که پیامبر اکرم از آن من کرده است تصاحب می کنی .. ابوبکر دستور داد تا مالکیت فدک را بنام دخت پیامبر بنویسند .. عمر وارد شد وگفت : نخست باید سخن خود را ثابت کند و سپس بنویسی . فاطمه فرمود: علی وأم أیمن شاهد می باشند. عمر گفت: شهادت یک زن غیر عرب قابل قبول نیست و علی نیز جایگاهش در آتش است. در اینجا بود که فاطمه خشمگین به خانه اش بازگشت و بیمار گردید ... وهمچنان بیمار بود تا آنکه عمر آمد وبه خانه علی وفاطمه (ع) حمله نمود ...

حضرت فاطمه وبر أثر این رویدادها ، به همسرش علی (ع) گفت: نمی خواهم کسی از دشمنان خداوند بر جنازه من و آرامگاه من حاضر شود ... سپس هنگامیکه حضرت وفات یافت ، همسرش علی (ع) از عباس وفضل و مقداد و سلمان و ابا ذر و عمار درخواست کرد تا بر جنازه فاطمه نماز گذارند.

پیامبر فرمود: فاطمه پاره تن من است و من او هستم وهرکس به وی آزار رساند، به من آزار رسانده است وهرکس مرا آزار دهد، خداوند را آزار داده است و هرکس پس از مرگ من فاطمه را ازار دهد گوئی وی را در در زمات حیات من آزار داده است .

شبکه ایران: نگارنوروزبهاری

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: